Reactie op level 7: Jan Wolsheimer

jan

Jan Wolsheimer, Voorganger van CAMA Parousia Woerden, schrijver en initiatiefnemer van ‘tegen de draad eeuwigheid.nl

Vlees & bloed

“Gone from mystery into mystery!
Gone from daylight into night!
Another step deeper into darkness!
Closer to the light”

– Bruce Cockburn – Closer to the light! 

De kerk…ik heb haar hartelijk lief en soms heb ik een enorme afkeer van haar. Noem het een haat-liefde verhouding. En weet je wat het meest ingewikkelde is? Ik ben zélf die kerk! Luther sloeg in zijn preek op Tweede Kerstdag 1520 de spijker op zijn kop toen hij zei: “Nu is de kerk niet hout en steen, maar de schare van mensen, die in Christus geloven. Bij hen moet men zich houden en zien, hoe die geloven, leven en leren. Die hebben vast en zeker Christus bij zich, want buiten de christelijke kerk bestaat er geen waarheid, geen Christus, geen zaligheid”.

Luther plaatst Jezus dus middenin de kerk, net als Paulus die het nog wat steviger formuleert: “Hij is het hoofd van het lichaam, de kerk” (Kol.1:18). Dus de kerk is het lichaam van Jezus. Niet de organisatie van de kerk (hout en steen) maar de mensen (vlees en bloed) en daar begint de grote uitdaging voor de kerk van Jezus! Want in de praktijk is het duizendmaal eenvoudiger om een goed geoliede organisatie op te tuigen met functies en taakgroepen dan om een groep mensen onder de heerschappij van Jezus op zo’n wijze te laten functioneren dat Jezus zegt: “Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn” (Joh.13:35).

Ik moet bijna dagelijks denken aan deze woorden van Jezus terwijl ik werk in een frisse evangelische gemeente in Woerden. Wat is dit zwaar! Het is zo veel makkelijker om te bouwen met hout en steen dan met vlees en bloed. Hebben we het als kerken opgegeven om dat oorspronkelijke bouwmateriaal te gebruiken en zijn we in plaats daarvan uitgeweken naar die meer eenvoudige materialen waar je snel en goed iets mee uit de grond kunt stampen? Hout en steen als metafoor voor bouwgemak? Hebben we de boodschap van Jezus echt teruggebracht tot een handjevol principes en statements die moeten functioneren binnen dat geraamte van hout en steen?

Wil je een eerlijk antwoord? Dat krijg je! Het antwoord is namelijk ja! Hout en steen houden ons zo enorm bezig, we verwachten zoveel van onze structuren, vergaderingen, modellen en werkvormpjes dat we de kerk redelijk draaiende kunnen houden zonder persé geestelijke mensen te moeten worden. Predikanten zijn overwerkte managers geworden die hun tijd wijds uitstrooien tussen het hout en steen van onze kerkculturen. Domweg omdat we niet beter weten. Predikanten worden afgerekend op hun productie (lezingen, preken, studies en vergaderingen) en niet op hun gebedsleven en hun spiritualiteit. Het past binnen de wetten van hout en steen. Want hout en steen kun je tellen: één paal, twee palen, drie stenen, vier stenen…maar hoe tel je vlees en bloed? Hoe tel je geestelijk leven?

Ik droom van een kerk die functioneert als een klooster. Niet persé met zijn allen samenwonen in één gebouw (hoewel me dat ook spannend lijkt) maar samen al die facetten van het leven delen als in een klooster. Samen eten, samen vieren, samen bidden, samen studeren, samen werken. Schuurplaatsen van vlees en bloed waar we opnieuw leren wat liefhebben is ondanks de stekeligheden en onvolmaaktheden van onszelf en anderen. Oefenplaatsen van liefde waar woorden ondergeschikt zijn aan het leven zelf. Niet langer ellenlange preken om ons verstand te prikkelen, maar eenvoudig christelijk leven op alle terreinen van ons leven.

Ik heb een diepe voorliefde voor de spiritualiteit van Charles de Foucauld, een eenzame monnik die zijn liefde voor Jezus vormgaf in Algerije onder de moslimgemeenschap. Met weinig woorden leefde hij het leven van Jezus vol liefde en mededogen. Zijn roeping was eenvoudig maar diep, hij omschrijft dat zelf als hij zegt: “”Het geheel van ons bestaan, het geheel van ons leven moet het evangelie van de daken schreeuwen, niet door onze woorden maar door ons leven”.

Heer, laat mij schreeuwen met mijn leven en geef me medeschreeuwers!

 

Videoclip